மீள்நினைவுகள் : 006

நாகர்கோவிலில் நான் தங்கி இருக்கும்போது, இருந்த வீட்டில் இருந்து எடுத்த புகைப்படம். மிக மகிழ்வாக இருந்த தருணங்களில் இதுவும் ஒன்று !

Stay Relaxed. Life Happens on Its Own – என்பது என்னை பொறுத்தவரை அசரீரி என்றே தோன்றுகிறது. கொஞ்சம் கவனிப்போம்.

சிறு வயதில் நான் தொலைந்து போனதாக அம்மா சொல்லி ஞாபகம். ” யாரோ ஒருவர் ” சொல்லி கண்டுபிடித்ததாக அம்மா இப்போதும் சொல்வது உண்டு.

12 வயது இருக்கும். நீச்சல் தெரியும் என்கிற திண்ம எண்ணம். ஆற்றின் அக்கரைக்கு சென்று வந்தால் என்ன ? என்கிற கேள்வி. கோமுகி ஆறு. கள்ளக்குறிச்சி. சென்றாயிற்று. திரும்ப வரும்போது … என்னவோ நடந்து தண்ணீரில் மூழ்க, பார்த்துக்கொண்டிருந்த ” யாரோ ஒருவர் ” வேகமாக வந்து இழுத்து கரையில் சேர்த்தார்.

19 வயதில் Bike இல் செல்லும்போது ஒரு விபத்து. சில Inch களில் Bus இன் Tyre இல் இருந்து தப்பியது இன்னமும் ஞாபகம். ” யாரோ ஒருவர் ” இழுத்து சாலை ஓரமாக போட்டுவிட்டு உதவ ஆரம்பித்தார்.

அதற்கு பின் எத்தனையோ சாலை விபத்துகள் … அத்தனையிலும் “யாரோ ஒருவர் ” வந்து காப்பாற்றுவது நடந்தது.

Latest ஆக இப்போது .. Covid19 .. இங்கும் Ambulance இல் என்னை அழைத்து சென்று, திரும்ப வீடு வரும்வரை கவனித்த அந்த ” யாரோ ஒரு நிஜாம் / நஸ்ருதீன் “. எனக்கு எல்லோரும் உதவினாலும் இந்த Covid19 times இல் என்னுடன் பயணிக்க ஒரு தனி துணிவு வேண்டுமே !

இவை எல்லாவற்றிலும் ஒன்று பொதுவாய் இருக்கிறது.

அது என்ன என்று தெரிகிறதா ?

நம் கையை விட்டு அனைத்தும் விலகிச்செல்லும் போது .. வாழ்க்கை அதற்க்கான பொறுப்பை ஏற்றுக்கொள்கிறது.

ஆம்.

Life happens on its Own. அங்கே நான் ” Stay Relaxed ” ஆக இருக்க வேண்டியது தான் என் Choice. In fact …I have no other choice at all !

இன்னொன்றும் பொதுவாகவே எனக்கு தெரிகிறது. வாழ்க்கை நம்மை மீண்டும் மீண்டும் காப்பாற்றுகிறது என்றால் … ? –

” இன்னமும் செய்ய வேண்டியது நிறைய இருக்கிறது “

என்று அர்த்தம் ! மீண்டு வருகிறேன். மீண்டும் வருகிறேன். ஆம்.

” இன்னமும் செய்ய வேண்டியது நிறைய இருக்கிறது. வாய்ப்புக்கு மீண்டும் நன்றி இயற்கையே “